شراب قرمز یا سفید؟ یا چیزی در این بین؟ رمزگشایی چرخ رنگ شراب

طیف جدید شراب

در اینجا یک آغازگر مختصر برای کمک به پیمایش این عبارات در صورت مشاهده آنها در فروشگاه یا رستوران وجود دارد.

شفاف در مقابل سفید طلایی

سفیدهای شفاف عموماً در مخازن فولادی یا سایر ظروف کهنه شده اند تا در برابر تماس با هوا محافظت کنند. آنها تمایل به تازه، میوه ای و فوری دارند. سفیدهای طلایی، به معنی سفیدهایی با رنگ تیره‌تر، به احتمال زیاد در بلوط کهنه شده‌اند، که ممکن است بافت و پیچیدگی شراب را بدون اینکه لزوماً طعم بلوطی آن را ایجاد کند، غنی‌تر می‌کند، اگرچه ممکن است یک عارضه جانبی ناگوار باشد. همچنین ممکن است نشان دهنده رنگ سفید قدیمی یا سفیدی باشد که عمداً در معرض هوا قرار گرفته است، که همچنین طعم و بافت را تغییر می دهد. شراب های این سبک به جای اکسیده شدن اکسیداتیو هستند که این یک عیب است.

نارنجی یا شراب های تماس با پوست

اینها اساساً سفیدهایی هستند که با استفاده از تکنیک های ساخت رنگ قرمز تولید شده اند. به جای اینکه آب انگور تازه را از روی پوست های حاوی رنگدانه بردارید، مانند رنگ سفید معمولی، آب با پوست آغشته می شود و رنگ و شاید تانن ها را از بین می برد. هر چه مدت زمان خیساندن طولانی تر باشد، شراب نارنجی تیره تر و تانیک تر می شود. شراب هایی که چند روز یا شاید تا دو هفته با هم مخلوط شده اند نسبتاً رنگ پریده خواهند بود. خیساندن طولانی‌تر، که ممکن است چندین ماه طول بکشد، منجر به شرابی به رنگ کهربایی می‌شود.

رزهای کم رنگ و تیره

تجسم آسان است، اما آیا تفاوت آنها معنادار است؟ رز در اصل معکوس شراب نارنجی است، قرمزی که با استفاده از تکنیک های تولید رنگ سفید ساخته شده است. هرچه آب میوه بیشتر خیس بخورد، شراب تیره تر می شود، به خصوص اگر پوست پایه انگور ضخیم تر و رنگ تیره تر باشد. رزهای کم رنگ‌تر، مانند نمونه‌های معمولی از پروونس، معمولاً راحت، سبک و تازه هستند، در حالی که نسخه‌های تیره‌تر، مانند Cerasuolo d’Abruzzo، ممکن است خوش طعم‌تر، غنی‌تر و کامل‌تر باشند. اما نه همیشه! رنگ سرنخ ارائه می دهد اما پاسخ نمی دهد. وقتی شک دارید، از یک ساملی بپرسید.

قرمزهای روشن در مقابل تیره

یک نام مفید نیست زیرا رنگ در شراب های قرمز می تواند معنای کمی داشته باشد. فرض بر این است که هر چه رنگ تیره تر باشد، شراب غلیظ تر و برنزه تر است، اما این درست نیست. Barolo که به طور سنتی ساخته می شود قرمز کم رنگ است، در عین حال برنزه و ماندگار است، در حالی که هر تعداد قرمز تیره تازه و آسان است. بسیار مفیدتر، عبارات کاملاً خود توضیحی مانند سبک، متوسط ​​یا سنگین بدن هستند که وزن و بدن را توصیف می کنند. یک استثنا در مورد رنگ: قرمزهای جوان روشن تر خواهند بود در حالی که شراب های کهنه تر در اطراف لبه ها کدرتر و کم رنگ تر به نظر می رسند. اما تا زمانی که ذوق زده نباشید، نیازی به حدس زدن سن از روی رنگ نخواهید داشت.

شراب های گازدار

Pét-nat، روش سنتی و نامگذاری مخزن به نحوه ساخت شراب ها اشاره دارد. Pét-nat مخفف Pétillant-Naturel یا روش اجدادی است که در آن شراب تخمیر خود را در بطری کامل می کند و دی اکسید کربن را به دام می اندازد که حباب تولید می کند. این هم قدیمی ترین روش است و هم به تازگی مد شده است و شراب هایی تا حدودی ساده تولید می کند که می تواند تازه و خوشمزه باشد. روش سنتی به جرقه های به سبک شامپاین اطلاق می شود که در آن شراب کامل شده در بطری تحت تخمیر دوم قرار می گیرد. این شراب ها پتانسیل پیر شدن و پیچیده شدن را دارند، اما ساخته نشده اند. آخرین روش مخزن است که برای شراب های گازدار ارزان قیمتی که به مقدار تولید می شوند، مانند Prosecco استفاده می شود. آنها می توانند تازه و دوست داشتنی باشند. هیچ یک از این روش ها نباید به عنوان نشان کیفیت در نظر گرفته شود.